Üzülmemek için becil olun

Kendin için yaşamayı öğrenmelisin. Fedakarlık yapmadan, önce kendini düşünerek! Şimdi bazı kişiler buna bencillik diyecek. Hayıf efendim, önce kendini düşünmek bencillik falan değil. Kendinden önce karşısındakini düşünen insan her zaman hayal kırıklığına uğramaya mahkum! Çünkü karşısındaki kişi önce kendini düşünüyor ve kendi çıkarları için karşısındakinin kalbini hiç umursamadan kırabiliyor.

Bazı insanlar istenmemenin, önemsenmemenin ne demek olduğunu bilmez. Bazı insalara da hayat döve döve öğretmiştir... Yine aynı hayat, acıta acıta önce kendini sevmeyi, sonra başkasını önemsemeyi öğretecek. Çok canınız yanmadan ben söyleyeyim: Önce kendinize değer verin, önce kendinizi sevin. Eğer öyle yapmazsanız, sevdiklerinizin yolunda erir gidersiniz.

Bir şey daha söylim mi, iyi niyetli insanlar her zaman kazanmıyor; ama genelde üzülüyor. Öğrenin, önce kendinizi önemsemeyi, gerekirse bencilliği öğrenin.

Birinin sizi sevmesi için kendinizi zorlamayın. Değiştirmeyin. Kendi benliğinizi kaybedersiniz.

Karşınızdakinden önce kendi kalbinizi kendiniz kırıyorsunuz beklentinizi arttırarak.

Önce Kendin!

Neden mi; çünkü kimse seni senden çok sevmeyecek, anlamayacak ve kimse sana senden çok değer vermeyecek.

İstediğin sadece değer görmekti, sevgi görmekti öyle değil mi? İçinde başka hiçbir kötü niyet yoktu. Birileri seni sevsin diye kendini paraladın, hırpaladın, üzdün... ama kimin umrunda? Evet kimsenin umrunda değil, sen sadece kendine ettin! Yıprandın, harab oldun... İnsanlar bencil, umursamaz... Sen de öyle olmalısın.

Çocukluğu yaralı insanlar, hiç sevilmemiş insanlar böyledir. Sevilmek isterler, asla birilerinin önceliği olmamış insanlar.