Kimseye içinizi açmayın, kimseye gerçekten özünüzde aslında kim olduğunuzu göstermeyin. Neden mi? Çünkü açığını ilk buldukları fırsatta dalga geçecekler hiç kendilerine bakmadan! İnsanlar böyle işte, acımasız! Kimse senin duygularını, düşüncelerini, hislerini anlamaya çalışmayacak. Herkes işine geldiği yerden bakacak duruma.
Bi de kimse gerçekten seni sevmeyecek, hep birilerinin kulağına hakkında bişiler fısıldayacak. Ya birlikte yürümeyebileceğin birini alacaksın yanına ya da çıkaracaksın herkesi hayatından.
Sırf birileri yanında olsun diye tahammül etmek zorunda değilsin kimseye. Sen eğilme birilerinin menfaatlerine, bırak onlar tırmanmaya çalışsın zirvene.
Hatayı nerde yapıyorsun biliyor musun? Tanıdığını zannettiğin insanı, aslında hiç tanımadığını fark etmeyerek. Hemen sonuna kadar güvenerek. Güvenme! Annene, babana, kardeşine, eşine, dostuna, hiçkimseye güvenme! Herkes her şeyi yapabilir. Bi gün tüm fikirler, tüm kararlar değişebilir, yeminler bozulabilir. Herkes seni terkedebilir, herkes seni üzebilir, herkes sana yalan söyleyebilir.
Kimse seni anlamayacak, o yüzden kendini, derdini anlatmakla zaman harcama. Ha bi de insanlar hep olumsuz yönlerini görecek. Hep eleştirecek, hep yargılayacak. Dikkate alacağın kişiler olsun elbet, geri kalanını da s..et! Yoksa kendini kaybedersin. Yoksa hep yanlış yaparsın, bi kere yanlış yapmaya alışırsan da artık senin için doğruların anlamı kalmaz...
Ne yap biliyor musun; aç müziğin sesini, sil gözyaşlarını, bu dünyaya tek başına geldiğini ve tek başına gideceğini düşün! Aynı kişinin ikinci kez seni yaralamasına izin verme. Zaten daha sonra kimsenin seni yaralamasına izin vermemeyi öğreneceksin. Bir nefes sonrasının garantisi yokken yalnızlıktan korkma.
